اخبار سبزوار پيام : ورزشی

نوای" یا علی" استاد نقیب زاده خاموش شد

استاد سید حسن نقیب زاده مرشد برجسته کشوری و یکی از شهریار محله های سبزوار شب گذشته بر اثر ایست قلبی دار فانی را وداع گفت و نوای " یا علی" اش برای همیشه خاموش شد.

به گزارش واحد خبر روابط عمومی شهرداری سبزوار، استاد سید حسن نقیب زاده که متولد سال 1329 سبزوار و کارمند بازنشسته شهرداری بود ریاست کمیته مدرسین انجمن مرشدان فدراسیون ورزش های زورخانه ای و پهلوانی، ریاست کمیته مرشدان استان و... را نیز در کارنامه کاری اش داشت، وی شهریور ماه امسال از سوی دکتر طالبی شهردار سبزوار به عنوان شهریار محله منطقه فیاض منصوب شد تا به مشکلات شهری این مناطق رسیدگی کند.

یادآور می شویم که نقیب زاده  چهره ای آشنا برای اغلب علاقه مندان به ورزش بود در آخرین اجرای او در نوروز امسال، صدا و تصویرش در برنامه مردان آهنین با ضرب زورخانه از شبکه سوم سیما پخش شد.

مردادماه امسال خبرنگار روزنامه خراسان گفت و گویی با «سید حسن نقیب زاده» در زورخانه ذوالفقار سبزوار ترتیب داد که این مطلب بانشر می شود.

از کودکی علاقه خاصی به رشته ورزش های زورخانه ای و پهلوانی داشتم

مرشد سرشناس ورزش باستانی و زورخانه ابتدا در پاسخ سوالات ما در خصوص پیشینه ورزشی اش می گوید: متولد سال ۱۳۲۹ در سبزوار هستم و از کودکی نیز علاقه خاصی به این رشته اصیل داشتم. البته پدرم نخستین مشوق من بود و بعدها نیز با پشتکار و علاقه، این رشته را دنبال کردم که همین فعالیت ها باعث شد تا اولین مرشدی باشم که در سال ۱۹۹۹ میلادی از سوی مرکز اسلامی انگلستان برای اجرای برنامه ورزش زورخانه و باستانی به این کشور دعوت شدم. البته بعدها در کشورهای چین، سوریه و... نیز اجرای برنامه داشتیم. نقیب زاده که کارمند بازنشسته شهرداری سبزوار است، می افزاید: این ورزش، نیازمند حمایت های بیشتری است از جمله آن که باید زورخانه داران در اداره زورخانه ها از تخفیف های لازم در زمینه پرداخت بهای آب، برق یا گاز برخوردار شوند. چرا که در هر زورخانه در سبزوار حدود ۶۰ تا ۷۰ ورزشکار فعالیت دارند.

قدمت ۷۰ساله ورزش زورخانه در سبزوار

نقیب زاده» می افزاید: در حال حاضر حدود ۴۰ مرشد در شهرستان سبزوار مشغول فعالیت هستند و این رشته در سبزوار قدمتی ۷۰ ساله دارد. وی خاطر نشان می کند: سبزوار قطب اصلی ورزش زورخانه در استان است و این رشته علاقه مندان زیادی دارد. وی می گوید: برای آن که این رشته در میان نوجوانان و جوانان ترویج شود چاره ای نداریم جز آن که این رشته را به مدارس ببریم. به عقیده من بهترین راه برای رسیدن به این هدف فعال کردن کلاس های تابستانی در این رشته است و تعطیلات تابستان برای دانش آموزان بهترین فرصت است. این را هم بگویم که علاوه بر مراکز استان، شهرستان های دور و نزدیک نیز ظرفیت خوبی در این رشته دارند که باید از آن ها استفاده شود.

ورزش پهلوانی و زورخانه با آموزه های دینی عجین است

مرشد با سابقه سبزوار سپس به ویژگی های رشته ورزشی زورخانه اشاره می کند و می گوید: این رشته با منش پهلوانی و آموزه های دینی عجین است و به طور مثال ورزشکاران باستانی «سفره دار» بوده اند به این معنا که پناهگاه ضعفاء و محرومان بودند و مأمن آن ها به حساب می آمدند. نقیب زاده یادآوری می کند: ورزش زورخانه و پهلوانی تنها ورزشی است که در آن رقابت به مفهوم مخرب آن به هیچ وجه وجود ندارد و در این رشته ورزشی باستانی کاران برای اجرای برنامه نخست باید از بزرگ ترها «رخصت» بطلبند که همین امر نشان گر اهمیت جایگاه مسائل اخلاقی در این رشته ورزشی است. وی می گوید: اگر در برخی رشته ها صحبت از تواضع و گذشت و مردانگی یک شعار تو خالی به نظر می رسد، در ورزش زورخانه و پهلوانی رعایت این صفات نخستین گام های عملی این رشته محسوب می شود و در اغلب زورخانه ها نیز ضرورت رعایت احترام و ادب یک اصل پذیرفته شده است.

هنرنمایی پهلوان وفادار و شورورزی در گود ذوالفقار سبزوار

مدیر و موسس گود زورخانه ذوالفقار سبزوار، اجرای برنامه ورزش باستانی توسط شادروانان پهلوان حاج احمد وفادار و یعقوبعلی شورورزی دو تن از پهلوانان به نام ورزش استان را در این گود از جمله خاطرات خوب خود می داند. وی در مورد فعالیت های این زورخانه به گزارشگر ما می گوید: در رشته های میل سنگین و کباده و سنگ، باشگاه و گود زورخانه ذوالفقار سبزوار در استان مقام های خوبی به دست آورده است. وی می گوید: خوشبختانه در سال های اخیر فعالیت های خوبی در این رشته انجام شده است از جمله آن که لنگ هایی که در این رشته با شرایط نیمه بهداشتی عرضه می شد، جای خود را به شلوارک های ویژه ورزش باستانی داده که به لحاظ بهداشتی هم هیچ مشکلی ندارد.

اجرای ورزش باستانی در جبهه ها از خاطرات بسیار خوب من است

این مرشد سبزواری از خاطرات خویش و اجرای ورزش زورخانه و باستانی در زمان دفاع مقدس می گوید: به یاد دارم که در سال هایی برای رزمندگان اسلام در مناطق جنگی ضرب زورخانه می زدیم و آن ها در گرما گرم نبرد با دشمن بعثی در لحظات فراغت روح و جان خود را با ورزش باستانی جلا می دادند. نقیب زاده می گوید: سال ۶۴-۶۳ در بهمن شیر مسئول ماشین آلات بودم و در فواصلی که ایجاد می شد هفته ای ۳ شب برای رزمندگان نوای زورخانه می نواختم. وی می گوید: امسال با دعوت شبکه سوم سیما در بخشی از برنامه مردان آهنین شبکه سوم، با نواختن ضرب زورخانه، فضایی روحانی و معنوی به رقابت ورزشکاران القاء می کردیم. وی می گوید: خوشحالم که عشق ورزش زورخانه را از پدرم آموختم و هم اینک پسرم که دانشجوست نیز از مرشدان برجسته استان است.

 

---