حرف مردم:
وقتی تمام طرح های عمرانی یک روستا متوقف می شود!
عزت انسانی و عدالت در آبادانی یکی از مسائلی است که کمتر کسی است که به آن اعتقاد نداشته باشد.گویا بسیاری از ما براین باوریم که عدالت به مرزهای جغرافیایی شهر ها و روستاها وابسته نیست و هرجا انسانی در دورترین روستاها حیاتی دارد باید از عدالت سهمی داشته باشد.
با اینکه روستای مهر از توابع شهرستان داورزن یکی از روستاهایی است که به نسبت جمعیت و موقعیت جغرافیایی خود،با منابع عظیمی که در اختیار دارد بعنوان روستایی گهر خیز و آباد شناخته می شد ولی متاسفانه امروزه شاهد متوقف شدن تمامی طرح های عمرانی این روستا هستیم.
بارها در سایت های متفاوت محلی این مساله بازتاب داشته است و گویا رسانه ها بلندگوی بی صدایی شده اند که تنها برای دوری از عصبانیت و ارضای اندوه و تاسف به کار می روند و هیچ پیگیری از سوی مسئولین انجام نشده است.
رودخانه ی خروشان مهر که سال های سال است جریان دارد امروزه با افت شدید دبی روبرو شده است.کاروانسرای تاریخی مهر که کمتر کسی از دیار سبزوار است که آن را نشناسد پناهگاهی برای حیوانات و خرابه ای برای استعمال دخانیات شده است.
بغیر از یک پایگاه هلال احمر که آن هم تنها وظیفه امداد رسانی مسافرین را دارد،متاسفانه در این روستا هیچ اداره ای فعالیت نمیکند حال اینکه تنها 7 کیلومتر آن طرف تر روستایی مانند صدخرو روز به روز امکاناتش درحال فزونی است.
نبود یک سالن ورزشی که دیگر در کمتر روستایی همچون مهر است که این مکان وجود نداشته باشد دغدغه ی جوانانی است که به اندازه ای گلایه کرده اند که آروزی داشتن این مکان را به گور برده اند.
هرروز بیکارتر از دیروزمی شوند و هیچ فعالیت صنعتی در زمین هایی که مردم برای ایجاد قطب صنعتی می توانند به دولت واگذار کنند وجود ندارد.حال دولت به دنبال یک منطقه برای شهرک صنعتی است و مهر در لیست این مناطق پیشنهادی جایی ندارد.
مشکلات بسیار در امر راهها و گذرگاهها،بی توجهی به بخش کشاورزی،نداشتن مرکز بهداشتی با توجه به مرکزیت در چند روستا، و... بسیاری از مشکلاتی است که دیگر برای مردم این خطه و حتی اعضای شورای اسلامی روستا عادی شده است و وجود این معضلات چهره ی عمرانی روستا را مخدوش کرده است.
حال از سرمایه ی عظیم این روستا بگویم.مردم شریفی دارد که جز خیر و خوبی در ذات خود چیزی ندارند.جوانانی دیروزش امروزه در مسئولیت های کلان کشوری و لشکری و آکادمیک فعالیت می کنند.26 شهید گلگون کفن دارد که گنجینه ای ارزشمند است برای روزهای ابدی.
همچون مردم روستاهای دیگر با عرق زحمت نانی به دست می آورند و از بی توجهی مسئولین به روستایشان دیگر تماما دلسرد هستند.
این مردم همان مردمانی هستند که حضوری 90 درصدی در حضور در صحنه های مذهبی و سیاسی دارند.مردمانی هستند که به پای این انقلاب اسلامی حاضرند جان خود را فدای این جکومت اسلامی کنند حال اینکه در سالهای متمادی جنگ تحمیلی و پیروزی انقلاب مردم روستا دست از کار کشیده اند و به حمایت از این نظام دست کشیده اند.
تجربه ی چندین ساله ی مردم از این بی توجهی باعث شده مردم دیگر تمایلی به حضور مسئولینی ندارند که بیاید و در مسجد روستا داد بزند که این مسئله و آن مسئله را پیگیر هستیم.
کدام رسانه باید درد دل این مردم را به گوش کسانی برساند که این روستارا فراموش کرده اند؟اگر مشکل اعتبارات و بودجه است چرا روستاهایی هستند که هرروز به امکانات و مسائل عمرانی آن افزوده می شود ولی حتی یک طرح عمرانی روستا به اتمام نرسیده است.
ای که دستت می رسد کاری بکن/ احمد مهری
نظرات شما
0 نظر در صف تاييد است.
