فلسفه روزه در گفتار مبارک حضرت امام رضا (ع)
در کتاب عیون اخبار الرضا (ع) آمده است: محمد بن سنان درباره فلسفه روزه از حضرت امام رضا (ع) سوال کرد و ایشان در پاسخ به برخی علل دنیوی و نیز دلایل اخروی آن اشاره کردند.به گزارش بنیاد بین المللی امام رضا (ع)، نقل است هرگاه هلال ماه رمضان در آسمان خودنمایی می کرد، حضرت امام رضا (ع) رو به قبله می ایستاد، دستان خود را به آسمان بلند می کرد و از خداوند می خواست آن را هلال مبارک قرار دهد.
ایشان در دعای خود توفیق روزه داری، سلامت جسم و اطاعت از پروردگار متعال را طلب می کردند.
عالم آل محمد (ص) درباره فلسفه روزه نیز فرموده اند: ˈعلّه الصوم لعرفان مسّ الجوع والعطش لیکون ذلیلاً مستکیناً مأجوراً محتسباً صابراً، ویکون ذلک دلیلاً له علی شدائد الآخره، مع ما فیه من الانکسار له عن الشهوات، واعظاً له فی العاجل، دلیلاً علی الآجل لیعلم شده مبلغ ذلک من أهل الفقر والمسکنه فی الدنیا والآخرهˈ
ˈعلت روزه از برای فهمیدن درد گرسنگی و تشنگی است تا بنده، ذلیل و متضرع و مأجور و صابر باشد و شدائد آخرت را درک کند، علاوه بر این که در روزه امیال نفسانی شکسته شده و موعظه ای هست برای امر آخرت و آگاهی از حال اهل فقر و تنگدستی در دنیا و آخرت.ˈ
همچنین در دعای شصت و یکم کتاب ˈصحیفه رضویه جامعهˈ درباره دعای حضرت هنگام افطار آمده است: عنه قال: من قال عند إفطاره: ˈاللّهم لکَ صُمنا بتوفیقک وعلی رِزقکَ اَفطَرنا بِاَمرک، فَتقبّلهُ مِنّا واغفر لنا، اِنّک اَنت الغَفورُ الرّحیمˈ غفرالله ما دخل علی صومه من النقصان بذنوبه.
این شبیه دعایی است که حضرت امیرالمؤمنان امام علی (ع) هنگام افطار زمزمه می فرمود: ˈبِسْمِ اللّهِ اَللّهُمَّ لَکَ صُمْنا وَعَلی رِزْقِکَ اَفْطَرْنا فَتَقَبَّلْ مِنّا اِنَّکَ اَنْتَ السَّمیعُ الْعَلیمُˈ، خدایا برای تو روزه گرفتیم و با روزی تو افطار می کنیم پس از ما بپذیر که به راستی تو شنوا و دانایی.
از حضرت امام رضا (ع) نقل شده که فرمودند: هر کس هنگام افطارش بگوید: ˈخداوندا ! با توفیق تو برایت روزه گرفتیم و با دستور تو با روزی ات افطار کردیم، پس آن را از ما بپذیر و ما را بیامرز، به راستی که تو خودت بسیار آمرزنده و بسیار مهربانیˈ، خداوند هر نقص و عیبی را که به خاطر گناهانش بر روزه او وارد شده، می آمرزد./ایرنا
